เวลาเท่านั้นที่จะบอกได้
แล้วเวลาจะบอกอะไรเรา…
บางที บางสิ่ง บางอย่าง เราไม่สามารถอธิบายได้
อธิบายไม่ได้ เพราะไม่รู้ก็ดี หรือเพราะรู้แต่ไม่รู้จะบอกยังไงก็ดี
บางที มันก็แค่ต้องรอเวลา ให้เวลาพาเราได้พบกับบางสิ่ง ให้เวลาได้บอกอะไรกับเราบางอย่าง แค่ต้องใช้เวลา ให้เราได้รู้
คุณ #วิไลรัตน์_เอมเอี่ยม ผู้เขียน มิได้เป็นหน้าใหม่ หากแต่คุ้นชื่อ คุ้นตัวหนังสือดี ในบทบาทบรรณาธิการนิตยสาร a day bulletin มาหลายปีดีดัก ความช่างสังเกตอันน่าทึ่ง ความละเอียดในการรู้สึกที่น่าอิจฉา ทำให้เขาเป็นนักบอกเล่าที่ดีว่า เวลาบอกอะไรๆ
หนังสือที่ดี เรื่องราวที่งาม ให้อะไรกับคนอ่านมากมาย หนึ่งสิ่งที่มหัศจรรย์คือแรงบันดาลใจอันมาจากประโยคที่น่าประทับใจ ประโยคอันเกิดจากตัวหนังสือที่เรียบง่ายมาประกอบกัน
อันนี้คือความมหัศจรรย์ของกลุ่มก้อนบทความทั้งหลายในหนังสือนี้
มิได้เป็นคำคม มิได้เป็น Quote of the day, of the month มิได้เป็นคารมชั้นเชิงใดๆ แต่ แต่ แต่ ความเรียบง่ายของคำ ก่อเกิดเป็นประโยคใจความง่ายๆ แต่กินที่ในใจเพื่อแอบทิ้งแรงบันดาลบางอย่างไว้ อยู่ข้างในนั้น
เวลาบอกเราว่า…
เวลาบอกเราว่า คำตอบที่ดี ไม่ใช่คำตอบที่ถูกใจ แต่เป็นถูกที่ถูกเวลา และการเดินทางก็อาจจะเป็นคำตอบที่ดีอันหนึ่ง แต่การเดินทางที่เป็นคำตอบที่ดีนั้นก็อาจจะไม่ใช่การเดินทางที่ถูกใจ
เวลาบอกเราว่า ณ สองฟากฝั่งของ ‘การตัดสิน’ ต่างแทบไม่เหลือพื้นที่ให้ความสุข ทั้งฝั่งทางนี้ที่เราตัดสินและทั้งฝั่งทางโน้นที่เราถูกตัดสิน แทนที่จะมีการตัดสินขึ้นมาแล้วเกิดเป็นสองฝั่ง การเข้าใจว่าความเงียบเสียอีก ที่เป็นสิ่งจำเป็นต่อชีวิตนั้น กลับทิ้งพื้นที่ว่างไว้ พื้นที่ไว้ให้ความสุขได้เติบโต
เวลาบอกเรา (อย่างน่าทึ่ง) ว่า “ควรใช้ชีวิตทุกวันตามที่มันเป็นฯ วันพรุ่งนี้จะดูแลตัวมันเอง” และ “ไม่มีพายุฝนครั้งไหนที่จะไม่หยุด” จะกี่หยดน้ำตาหรือกี่หยาดฝน ก็จะแห้งลง เมื่อมันได้เวลา บางทีมันก็แค่หลายๆ วัน แต่มันไม่ใช่ตลอดไป
เวลาบอกเราว่า จริงๆ แล้ว ‘โลกสวย!’ … โลกสวยด้วยมือเรา! ในบางวันซึ่งเราอาจต้องอด (ไม่ได้ในสิ่งที่อยากได้) และเราอาจต้องทน (ได้ในสิ่งที่ไม่อยากได้) แต่ในที่สุดแล้ว เราไม่ควรจะต้องอดทนกับสิ่งใดก็ตามที่ไม่ควรต้องอดทน
เวลาบอกเราว่า การเอาจริงกับความฝัน ในที่สุดมันแล้วมันจะไม่ใช่ความเพ้อฝัน แล้วก็ยังมีความฝันอีกมากมายให้เราหยิบเลือกมาจริงจัง แต่ อย่างไรก็ตาม เราก็ควรได้คิดบ้างว่า เราต้องสูญอะไรไปบ้างรึป่าว เพื่อจริงจังเพื่อให้ได้บางสิ่งบางอย่างที่เราก็อาจจะไม่แน่ใจ ว่ามันจะใช่ความฝันที่เราเลือก
เวลาบอก (คำถาม) ว่า ผลแพ้ชนะของการติดตามข่าวสารนั้นคืออะไร? คือพ่ายแพ้ด้วยการตกขบวนรถด่วนข่าวสาร? คือแพ้ด้วยการที่ไม่สามารถแสดงความเห็นได้ทันขบวนข่าวสาร? หรือว่า คือชัยชนะที่เสียงระงมของการแสดงความเห็นนั้นมันสามารถกลบเสียงประเด็นข้อเท็จจริงได้สำเร็จ?
เวลาบอกเราว่า มันไม่จำเป็นต้องมีความเท่าเทียมกันของความทรงจำ หรือความเท่าเทียมกันของความสัมพันธ์ มันมิได้อยู่คนละข้างของสมการ ที่ได้รับมามิได้ต้องเท่ากับที่ได้ให้ไป ที่จำได้ก็มิได้ต้องเท่ากับที่ถูกจดจำ การเท่าเทียมกันในเรื่องทั้งสองนี้เป็นตรรกะลวงให้ปวดหัวใจ หากแต่ใจความสำคัญของความทรงจำและความสัมพันธ์นั้น คือบอกเราว่า อะไรบ้างที่สำคัญกับเราจริง เพื่อไม่ให้เราสูญเสียตัวเอง
เวลาที่บอกเรา เวลาเท่านั้น ที่บอกเรา
#Only_Time_Will_Tell
